الفرق بين المراجعتين لصفحة: «خروج الخراساني»

حركت پرچم‌هاي سياه از سمت [[خراسان]]، يكي از علامات ظهور به شمار رفته است. در روايات آمده است: از سه چيز [[انتظار فرج]] داشته باشيد: «ايجاد اختلاف بين اهل [[شام]]، پرچم‌هاي سياه از خراسان و ترس در [[ماه رمضان]]».<ref>الغيبة، ص ۲۵۱.</ref> صاحبان اين پرچم‌هاي سياه، پس از حركت از سمت خراسان، خود را به [[كوفه]] مي‌رسانند و وقتي كه امام مهدي(عج) ظهور كرد، عده‌اي را براي بيعت كردن با ايشان، به سمت او مي‌فرستند.<ref>شيخ طوسي، الغيبه،  ص ۴۵۲، </ref> اين گروه، در مدت زمان كوتاهي مسير بين خراسان و كوفه را طي مي‌كنند.<ref>نعماني، الغيبة، ص ۲۸۰.</ref>

درباره اين‌كه اين پرچم‌هاي سياه متعلق به خراساني است يا شخص ديگر، از برخي روايات چنين برمي‌آيد كه اين پرچم‌ها متعلق به جواني از [[بني هاشم]] در خراسان است<ref group="يادداشت">مانند اين روايت كه از [[امام باقر(ع)]] نقل شده است:«جواني از بني‌هاشم كه در كف دست راستش(البته در برخي نسخه‌ها كتف دست چپ (فِي كَتِفِهِ الْيسْرَي) آمده است؛ رجوع كنيد به:خزاعي مروزي(متوفي:۲۲۸ق)، أبو عبد الله نعيم بن حماد، كتاب الفتن، ج ۱، ص ۳۱۴، قاهره، مكتبة التوحيد، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.) خالي دارد، از خراسان با علم‌هاي سياه خارج مي‌شود در حالي كه شعيب بن صالح در كنار او قرار دارد». كتاب الفتن، ج ۱، ص ۳۱۲؛ ابن طاووس، علي بن موسي، التشريف بالمنن في التعريف بالفتن، ص ۱۲۰، </ref>، اما در برخي روايات ديگر، از اين شخص به «حَسَني» نام برده شده است.<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۵.</ref> در ادامه روايت آمده كه «شعيب بن صالح» همراه با او است و بر اساس آن برخي معتقدند جوان بني‌هاشمي(سيد خراساني)، همان سيد حسني است.<ref group="يادداشت">حسني به سمت آنها مي‌رود... سپس آن پرچم‌ها را حركت مي‌دهد تا آن‌كه وارد كوفه شوند». الهداية الكبري، ص ۴۰۳</ref>