انتقل إلى المحتوى

الفرق بين المراجعتين لصفحة: «القلاقل»

أُضيف ٩٬٢٦٢ بايت ،  ١٨ فبراير ٢٠١٨
لا يوجد ملخص تحرير
imported>Maytham
لا ملخص تعديل
imported>Maytham
لا ملخص تعديل
سطر ١: سطر ١:
{{قيد التطوير}}
{{قيد التطوير}}
{{کتابشناسی ناقص}}
[[پرونده:چهار قل.jpg|بندانگشتی|چپ|250px|تصویر چهار قل]]
'''چهار قُل''' یا چارقل،  که به ''سُوَر قل'' و ذات القلاقل نیز مشهورند چهار [[سوره]] کوتاه از [[قرآن]] مجيد را گويند كه هريك از آنها پس از[[بسم الله الرحمن الرحیم]] با كلمۀ «قل» آغاز مى‌شوند.این سوره ها عبارتند از:[[سوره کافرون]] كه با «قُلْ يٰا أَيُّهَا اَلْكٰافِرُونَ»، [[سوره اخلاص]] كه با «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ»، [[سوره فلق]] كه با «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلْفَلَقِ» و [[سوره ناس]] كه با «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلنّٰاسِ» شروع مى‌شوند.در [[حديث|حدیثی]] از [[پیامبر(ص)]]، مشهور به‌ حدیث‌ ذات‌القلاقل‌، برای‌ [[تعویذ]] و در امان‌ ماندن‌ خود و فرزند و مال‌ از آسیب‌، خواندن‌ این‌ چهار سوره‌ توصیه‌ شده‌ است‌.
==تعریف==
چارقل‌، مخفف‌ چهارقل‌، به‌ چهار [[سوره]] از [[قرآن]] کریم‌ که‌ با فعل‌ امر «قل‌» آغاز می‌شوند، اشاره‌ دارد که‌ عبارت‌اند از: [[سوره کافرون|کافرون‌]]: «'''قل‌ یا ایهاالکافرون‌'''»، [[سوره اخلاص|اخلاص‌]]: «'''قل‌ هو اللّه‌ احد'''»، [[سوره فلق|فلق‌]]: «'''قل‌ اعوذ برب‌الفلق‌'''» و [[سوره ناس|ناس‌]]: «'''قل‌ اعوذ برب‌الناس‌'''».<ref> فرهنگ اصطلاحات قرآنی، ص۱۱۸ </ref> از این‌ چهار سوره‌ با نامهای‌ ''سُوَرقل‌''،<ref> رامیار، ص‌۵۹۷ </ref> ''قَلاقِل‌'' و ''ذات‌ القلاقِل‌'' نیز یاد شده‌ است‌. هر چند در قرآن‌ کریم‌ [[سوره جن|سوره جن‌]] نیز با قل‌ آغاز می‌شود،<ref> رجوع کنید به جن‌: ۱ </ref> ولی‌ فقط‌ این‌ چهار سوره کوتاه‌ را در شمار این‌ عنوان‌ گنجانده‌اند.
==در روایات==
در حوزه فضائل‌القرآن‌ و خواص‌ قرآن‌ ‌[[ثواب]] یا فضیلت خاصی برای‌ قرائت‌ این‌ چهار [[سوره]] باهم‌ ذکر نشده‌ است اما در برخی‌ [[احادیث‌]] خواندن‌ سوره‌های‌ [[سوره اخلاص|اخلاص‌]]، [[سوره فلق|فلق‌]] و [[سوره ناس|ناس‌]] به‌ همراه‌ [[سوره حمد]]،‌<ref> حویزی‌، ج‌‌۵، ص‌‌۷۰۵ </ref> یا [[آیة الکرسی|آیة الکرسی‌]]<ref> حویزی‌، ج‌۵، ص‌۷۰۲ </ref> و این‌ چهار سوره‌ به‌ همراه‌ [[سوره نصر]]<ref> طبرسی‌، ج‌۱۰، ص‌۸۳۹؛ ابوالفتوح‌ رازی‌، ج‌۲۰، ص‌۴۳۳؛ سیوطی‌، ج‌۸، ص‌۶۰۰ </ref> به‌ عنوان‌ [[حرز]] و ذکر و [[تعویذ]] توصیه‌ شده‌ است‌. علاوه‌ بر این‌، در برخی‌ [[نماز]]‌ها، مانند [[نماز شب|نماز شب‌]] و نمازهای‌ [[مستحب|مستحب‌]] در شب‌های‌ [[رجب (ماه) |ماه‌ رجب‌]]، خواندن‌ این‌ چهار سوره‌ سفارش‌ شده‌ است‌.‌<ref> رجوع کنید به خطیب‌ شربینی‌، ج‌‌۱، ص‌‌۲۲۱؛ حرّعاملی‌، ج‌‌۸، ص‌‌۹۲؛ دمیاطی‌، ج‌‌۱، ص‌‌۲۹۰ </ref>
===در ادبیات فارسی===
خواندن‌ این‌ چهار سوره‌ برای‌ تعویذ در مناسبت‌های‌ مختلف‌، از قدیم‌الایام‌ تاکنون‌ در میان‌ فارسی‌‌زبانان‌ رایج‌ بوده‌ و در متون‌ نظم‌ و نثر گاهی‌ این‌ تعبیر به‌کار رفته‌ است‌.‌<ref> برای‌ نمونه‌ رجوع کنید به سنایی‌، ص‌‌۴۰۴، ۵۶۷؛ جامی‌، ج‌‌۲، ص‌‌۴۹۴؛ نظیری‌، ص‌‌۳۱۷؛ آل‌احمد، ص‌‌۱۹؛ کتیرائی‌، ص‌‌۴۶ </ref>
===خواص چهار قل===
در [[حديث|حدیثی]] از [[پیامبر(ص)]]، مشهور به‌ حدیث‌ ذات‌القلاقل‌، برای‌ تعویذ و در امان‌ ماندن‌ خود و فرزند و مال‌ از آسیب‌، خواندن‌ این‌ چهار سوره‌ توصیه‌ شده‌ است‌.<ref> رجوع کنید به قطب‌ راوندی‌، ص‌۸۵؛ مجلسی‌، ج‌۵۱، ص‌۲۶۰، ج‌۸۹، ص‌۳۴۱؛ برای‌ نسخه‌ای‌ از روایت‌ این‌ حدیث‌ رجوع کنید به آقابزرگ‌ طهرانی‌، ج‌۶، ص‌۳۷۶ </ref>
==تفسیر القلاقل==
[[ابن‌ سینا]] در [[تفسیر|تفسیری‌]] با نام‌ تفسیرالقلاقل‌ به‌ تفسیر سه‌ سوره‌ از چارقل‌ (سوره‌های‌ اخلاص‌، فلق‌ و ناس‌) پرداخته‌ است‌. این‌ اثر به‌کوشش‌ احسان‌ یارشاطر با عنوان‌ تفسیر سوره توحید، تفسیر سوره فلق‌ و تفسیر سوره ناس‌ در پنج‌ رساله‌<ref> تهران‌، ۱۳۸۳‌ش‌ </ref> به ‌چاپ‌ رسیده‌ است‌ و ابوالمکارم‌ [[محمودبن‌ محمد حسنی‌ واعظ‌]] نیز در [[تفسیر|تفسیری‌]] با نام‌ [[بلابل‌ القلاقل|بلابل‌ القلاقل‌]]‌<ref> تهران‌، ۱۳۷۵‌ش‌ </ref> به‌ تفسیر آیاتی‌ که‌ با فعل‌ امر قل‌ آغاز می‌شود پرداخته‌ است‌.
== پانویس ==
{{پانویس|4}}
== منابع ==
{{ستون-شروع}}
* حریری، محمد یوسف، فرهنگ اصطلاحات قرآنی، جلد‌  ١ ، هجرت، قم،  ١٣٨۴ش .
* جلال‌ آل‌احمد، دید و بازدید، تهران‌، ۱۳۴۹‌ش‌.
* ابوالفتوح‌ رازی‌، روض‌الجنان‌ و روح‌الجنان‌ فی‌ تفسیر القرآن‌، چاپ‌ محمدجعفر یاحقی‌ و محمد مهدی‌ ناصح‌، مشهد، ۱۳۶۵ـ۱۳۷۶‌ش‌.
* عبدالرحمان‌بن‌ احمد جامی‌، دیوان، چاپ‌ اعلاخان‌ افصح‌زاد، تهران‌، ۱۳۷۸‌ش‌.
* حرّ عاملی‌.
* عبدعلی‌بن‌ جمعه‌ حویزی‌، تفسیر نورالثقلین، چاپ‌ هاشم‌ رسولی‌ محلاتی‌، قم‌، ۱۳۷۰‌ش‌.
* محمدبن‌ احمد خطیب‌ شربینی‌، مغنی‌المحتاج‌ الی‌ معرفه معانی‌ الفاظ‌ المنهاج، [قاهره‌] ۱۳۷۷/۱۹۵۸.
* عثمان‌بن‌ محمد شطا دمیاطی‌، اعانه الطالبین، بیروت‌، ۱۴۱۸ق.
* محمود رامیار، تاریخ‌ قرآن‌، تهران‌، ۱۳۶۲‌ش‌.
* مجدودبن‌ آدم‌ سنایی‌، حدیقه الحقیقه و شریعه الطریقه، چاپ‌ مدرس‌ رضوی‌، تهران‌، ۱۳۵۹‌ش‌.
* سیوطی‌.
* طبرسی‌.
* سعیدبن‌ هبهاللّه‌ قطب‌ راوندی‌، کتاب‌ سلوه الحزین‌، المعروف‌ ب الدعوات‌، قم‌، ۱۴۰۷ق.
* محمود کتیرائی‌، از خشت‌ تا خشت‌، تهران‌، ۱۳۷۸‌ش‌.
* مجلسی‌.
* محمدحسین‌ نظیری‌، دیوان، چاپ‌ محمدرضا طاهری‌ (حسرت‌)، تهران‌، ۱۳۷۹‌ش‌.
{{پایان}}
==پیوند به بیرون==
* منبع مقاله : [http://lib.eshia.ir/23019/1/5358 دانشنامه جهان اسلام]
{{قرآن کریم}}
[[ar:القلاقل]]
[[tr:Dört Kul]]
<onlyinclude>{{درجه‌بندی
| پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| جعبه اطلاعات = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد
| عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->دارد
| ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد
| رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->ندارد
| کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->از منبع خوب
| استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| جانبداری = <!--دارد، ندارد-->ندارد
| رسا بودن = <!--ندارد، دارد-->دارد
| جامعیت = <!--ندارد، دارد-->دارد
| زیاده‌نویسی = <!--دارد، ندارد-->ندارد
| تاریخ خوبیدگی =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}-->
| تاریخ برتر شدن =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}-->
| توضیحات =
}}</onlyinclude>




مستخدم مجهول