مستخدم مجهول
الفرق بين المراجعتين لصفحة: «المعوذتان»
لا يوجد ملخص تحرير
imported>Maytham |
imported>Maytham لا ملخص تعديل |
||
سطر ٦: | سطر ٦: | ||
بما أن كل من سورة الناس والفلق تبدأ بعبارة "قُلْ اَعوذُ" اشتهرتا بالمعوذتين. يقول ابن شهر آشوب لأن أغلب المصادر ذكرت بأن الرسول (ص) كان يحصّن الحسنين بسورتي "قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ" و"قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ" لقد سميتا هاتين السورتين بالموذتين.<ref>ابن شهرآشوب، المناقب، ج 3، ص 384.</ref> | بما أن كل من سورة الناس والفلق تبدأ بعبارة "قُلْ اَعوذُ" اشتهرتا بالمعوذتين. يقول ابن شهر آشوب لأن أغلب المصادر ذكرت بأن الرسول (ص) كان يحصّن الحسنين بسورتي "قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ" و"قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ" لقد سميتا هاتين السورتين بالموذتين.<ref>ابن شهرآشوب، المناقب، ج 3، ص 384.</ref> | ||
==نزول | ==نزول السورتين== | ||
طبق [[حدیث|روایتی]] که [[عقبة بن عامر]] از [[پیامبر(ص)]] نقل کرده، معوذتین با هم و یکجا نازل شدهاند. پیامبر(ص) فرمودند: «امشب دو [[سوره]] بر من نازل کردند که مثل آن ندیدهام یعنی معوذتین» <ref>تفسیر ابوالفتوح رازی، ج۲۰، ص۴۷۱ به نقل از خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۲۱۲۳.</ref>. [[سیوطی]] هم که به همین قول معتقد بوده گفته این دو سوره [[سورههای مدنی|مدنی]] هستند و در قصه سحر [[لبید بن اعصم]] -همانطور که [[احمد بن حسین بیهقی|بیهقی]] در [[دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشریعة (کتاب) |دلائل النبوة]] نوشته- نازل شده است<ref>الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۴و۳۷ به نقل از خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۲۱۲۳.</ref>. | طبق [[حدیث|روایتی]] که [[عقبة بن عامر]] از [[پیامبر(ص)]] نقل کرده، معوذتین با هم و یکجا نازل شدهاند. پیامبر(ص) فرمودند: «امشب دو [[سوره]] بر من نازل کردند که مثل آن ندیدهام یعنی معوذتین» <ref>تفسیر ابوالفتوح رازی، ج۲۰، ص۴۷۱ به نقل از خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۲۱۲۳.</ref>. [[سیوطی]] هم که به همین قول معتقد بوده گفته این دو سوره [[سورههای مدنی|مدنی]] هستند و در قصه سحر [[لبید بن اعصم]] -همانطور که [[احمد بن حسین بیهقی|بیهقی]] در [[دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشریعة (کتاب) |دلائل النبوة]] نوشته- نازل شده است<ref>الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۴و۳۷ به نقل از خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۲۱۲۳.</ref>. | ||
[[علی بن ابراهیم قمی]] در تفسیرش روایتی از [[امام صادق (ع)]]، و [[سید هاشم بحرانی]] در [[تفسیر برهان]] به نقل از [[فضیل بن یسار]] روایتی از [[امام باقر (ع)]] نقل کردهاند که: پیامبر (ص) مریض شدند و تب ایشان شدت پیدا کرد. پس [[جبرئیل]] و ([[میکائیل]]) این دو سوره را برای شفای آن حضرت (ص) نازل کردند (<small>جبرئیل به قرائت سوره فلق و میکائیل به قرائت سوره ناس در پایین پای آن حضرت برای شفا متوسل شدند.</small>)<ref>تفسیر قمی، ج۲، ص۴۵۰؛ تفسیر البرهان، ج۴، ص۵۳۱ به نقل از خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۲۱۲۳.</ref> | [[علی بن ابراهیم قمی]] در تفسیرش روایتی از [[امام صادق (ع)]]، و [[سید هاشم بحرانی]] در [[تفسیر برهان]] به نقل از [[فضیل بن یسار]] روایتی از [[امام باقر (ع)]] نقل کردهاند که: پیامبر (ص) مریض شدند و تب ایشان شدت پیدا کرد. پس [[جبرئیل]] و ([[میکائیل]]) این دو سوره را برای شفای آن حضرت (ص) نازل کردند (<small>جبرئیل به قرائت سوره فلق و میکائیل به قرائت سوره ناس در پایین پای آن حضرت برای شفا متوسل شدند.</small>)<ref>تفسیر قمی، ج۲، ص۴۵۰؛ تفسیر البرهان، ج۴، ص۵۳۱ به نقل از خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۲۱۲۳.</ref> | ||