الفرق بين المراجعتين لصفحة: «المقدس الأردبيلي»

احمد اردبيلي فرزند محمد در قرن 10 ق در [[اردبيل]] زاده شد. براي ادامه تحصيلات به [[نجف]] رفت.<ref> گلشن ابرار، ج 1 ، ص‌ 179 </ref> وي معاصر [[شيخ بهايي]] و [[شاه عباس اول]] بود<ref> محمد شريف رازي، گنجينه دانشمندان، ج 3 ، ص 60 </ref> و علوم نقلي و [[فقه]] را نزد [[سيد علي صائغ]] و ديگر استادان [[حوزه علميه نجف]] فرا گرفت.<ref> گلشن ابرار، ص‌ 179 </ref> اردبيلي مدتي به شيراز مهاجرت كرد و نزد [[جمال الدين محمود]]، شاگرد [[جلال الدين دواني]]، علوم عقلي را فراگرفت.<ref> افندي اصفهاني، ج 1 ، ص‌ 90 </ref> وي در اواخر عمر در نجف از تدريس عقليات سر باز زد و تا زنده بود به تدريس نقليات پرداخت.<ref> افندي اصفهاني، ج 1 ، ص‌ 90 </ref> وي در دوران رياست خود به حوزه عليمه نجف آن را رونقي تازه بخشيد.<ref> گلشن ابرار، ج 1 ، ص 181 </ref> وي، به '''محقق اردبيلي''' معروف شد.<ref> ريحانة الادب، ج 5 ، ص 367 </ref> او سرانجام در [[صفر]] 993 ق درگذشت<ref> افندي، ج 1 ، ص 90 </ref> و در ايوان طلاي [[حرم امام علي(ع)]] به خاك سپرده شد.<ref> ريحانة الادب، ج 5 ، ص 370 </ref>