الفرق بين المراجعتين لصفحة: «خروج الخراساني»

'''السيد الخراساني''' يعد من الذين أشير إليهم في روايات [[علائم الظهور|علائم الظهور]] للإمام المهدي (عجل الله تعالى فرجه الشريف) وعرف من أنصاره. وجاء في بعض الأحاديث أنه توجد في يده اليمنى علامة و يخرج مع جيشه بقيادة [[شعيب بن صالح]]، إلى [[الكوفه]] متزامنا مع [[السفياني]] ويهزم جيش السفياني.

==شخصیت خراسانی==

نَسَب و سایر خصوصیات سید خراسانی و قیام وی در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، نه از روایات تصویر مشخصی در این زمینه به دست می‌آید و نه محققین اتفاق نظر دارند.<ref> [http://www.askquran.ir/thread43781.html سایت اسک قرآن]</ref>

بر اساس برخی روایات، وی از فرزندان [[امام حسن(ع)]] یا [[امام حسین(ع)]] است که از او به عنوان هاشمی خراسانی یاد شده است و صفات جسمی وی را که دارای صورت نورانی و خالی بر گونه یا دست راست دارد بیان کرده‌اند.

قیام سید خراسانی یکی از علائم و نشانه‌های ظهور [[مهدی موعود]](عج) معرفی شده است و در مجموع از [[روایات]] چنین استفاده می‌شود که قیام وی از مشرق زمین آغاز و به سوی [[عراق]] به پیش می‌رود. فرماندهی نظامی این سپاه را مردی به نام [[شعیب بن صالح]] بر عهده دارد و نبرد سختی بین سپاه او و [[سفیانی]] در می‌گیرد و خراسانی فاتح میدان خواهد بود و سرانجام نیز با [[امام مهدی]](عج) [[بیعت]] می‌کند.<ref> بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۱۵ و نیز علی کورانی، عصر ظهور، سازمان تبلیغات چاپ دوم، ۱۳۷۹. ترجمه عباس جلالی، ص ۲۴۷.</ref>

==حرکت پرچم‌های سیاه==

حرکت پرچم‌های سیاه از سمت [[خراسان]]، یکی از علامات ظهور به شمار رفته است. در روایات آمده است: از سه چیز [[انتظار فرج]] داشته باشید: «ایجاد اختلاف بین اهل [[شام]]، پرچم‌های سیاه از خراسان و ترس در [[ماه رمضان]]».<ref>الغیبة، ص ۲۵۱.</ref> صاحبان این پرچم‌های سیاه، پس از حرکت از سمت خراسان، خود را به [[کوفه]] می‌رسانند و وقتی که امام مهدی(عج) ظهور کرد، عده‌ای را برای بیعت کردن با ایشان، به سمت او می‌فرستند.<ref>شیخ طوسی، الغیبه، ص ۴۵۲، </ref> این گروه، در مدت زمان کوتاهی مسیر بین خراسان و کوفه را طی می‌کنند.<ref>نعمانی، الغیبة، ص ۲۸۰.</ref>

درباره این‌که این پرچم‌های سیاه متعلق به خراسانی است یا شخص دیگر، از برخی روایات چنین برمی‌آید که این پرچم‌ها متعلق به جوانی از [[بنی هاشم]] در خراسان است<ref group="یادداشت">مانند این روایت که از [[امام باقر(ع)]] نقل شده است:«جوانی از بنی‌هاشم که در کف دست راستش(البته در برخی نسخه‌ها کتف دست چپ (فِی کَتِفِهِ الْیسْرَی) آمده است؛ رجوع کنید به:خزاعی مروزی(متوفی:۲۲۸ق)، أبو عبد الله نعیم بن حماد، کتاب الفتن، ج ۱، ص ۳۱۴، قاهره، مکتبة التوحید، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.) خالی دارد، از خراسان با علم‌های سیاه خارج می‌شود در حالی که شعیب بن صالح در کنار او قرار دارد». کتاب الفتن، ج ۱، ص ۳۱۲؛ ابن طاووس، علی بن موسی، التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن، ص ۱۲۰، </ref>، اما در برخی روایات دیگر، از این شخص به «حَسَنی» نام برده شده است.<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۵.</ref> در ادامه روایت آمده که «شعیب بن صالح» همراه با او است و بر اساس آن برخی معتقدند جوان بنی‌هاشمی(سید خراسانی)، همان سید حسنی است.<ref group="یادداشت">حسنی به سمت آنها می‌رود... سپس آن پرچم‌ها را حرکت می‌دهد تا آن‌که وارد کوفه شوند». الهدایة الکبری، ص ۴۰۳</ref>

==زمان و مکان قیام==

بر اساس روایات، «خراسانی»، «[[سفیانی]]» و «[[یمانی]]»، هر سه در یک سال، یک ماه و یک روز (به صورت هم‌زمان)، قیام می‌کنند.<ref>شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ۲، ص ۳۷۵، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.</ref>

برخی روایات، محل خروج «حسنی» را «سرزمین دیلم» معرفی کرده‌اند<ref group="یادداشت"> «آن‌گاه "حَسَنی" آن جوان زیبا از طرف سرزمین دیلم خروج کرده پس... مردانی که ایمانی فولادین دارند او را اجابت می‌کنند». خصیبی، حسین بن حمدان، الهدایة الکبری، ص ۴۰۳، بیروت، البلاغ، ۱۴۱۹ق.</ref> که به سمت شعیب بن صالح که از سمرقند حرکت کرده<ref> الخرائج و الجرائح، ج ۳، ص ۱۱۵۵</ref> می‌رود و سپس آن دو به سمت [[کوفه]] حرکت می‌کنند، اما اشاره‌ای به مکان آغاز قیام «خراسانی» نشده و به صورت مجمل بیان می‌کند که وی از مشرق قیام می‌کند.<ref group="یادداشت">«خراسانی» از مشرق و «سفیانی» از مغرب بر آنان خروج می‌کنند. هر دو مانند اسب شرط‌بندی شده، از یکدیگر سبقت می‌گیرند تا خود را به کوفه برسانند. بنی العباس به دست یکی از این دو نابود خواهند شد به گونه‌ای که حتی یک نفرشان زنده نخواهد ماند. الغیبة، ص ۲۵۵؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۴،</ref>

برخی معتقدند واژه «مشرق» انصراف به قسمت‌های شرقی سرزمین‌های اسلامی دارد و محل خروج خراسانی، نمی‌تواند مکانی فراتر از مرزهای کشورهای اسلامی باشد.

==تطبیق‌های جدید==

در سال‌های اخیر برخی تلاش کردند [[امام خمینی]] را سید خراسانی معرفی کنند و پس از وفات ایشان، درصدد برآمدند [[آیت الله خامنه ای]] را سید خراسانی و [[سید حسن نصر الله]] را [[یمانی]] و [[محمود احمدی نژاد]] را [[شعیب بن صالح]] معرفی کنند. برخی از این تطبیقات از سوی محققین، نادرست و برخی بدون دلایل کافی دانسته شده‌اند.<ref>[http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=172554 سایت تبیان]</ref><ref>[http://www.tabnak.ir/fa/news/181490/%D9%86%D8%B5%D8%B1%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D9%86%D9%87-%D9%85%D9%86-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D9%85-%D9%86%D9%87-%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%AE%D8%A7%D9%85%D9%86%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%86%DB%8C سایت تابناک]</ref>

==پانویس و یادداشت‌ها==

{{پانویس۲}}

* علی کورانی، عصر ظهور، سازمان تبلیغات چاپ دوم، ۱۳۷۹. ترجمه عباس جلالی

* شیخ طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، محقق، تهرانی عباد الله، ناصح، علی احمد، قم، دارالمعارف الاسلامیه، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.

* أبو عبد الله نعیم بن حماد، کتاب الفتن، قاهره، مکتبة التوحید، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.

* ابن طاووس، علی بن موسی، التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن، قم، مؤسسه صاحب الامر، چاپ اول، ۱۴۱۶ق.

* خصیبی، حسین بن حمدان، الهدایة الکبری، بیروت، البلاغ، ۱۴۱۹ق.

* سعید بن هبة الله، قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح، قم، مؤسسة الامام المهدی(عج)، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.

* شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.

* ابن ابی زینب نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، محقق، عفاری، علی اکبر، تهران، نشر صدوق، چاپ اول، ۱۳۹۷ق.

* مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت،‌دار إحیاء التراث العربی‌، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.

{{پایان}}

==پیوند به بیرون==

* [http://islamquest.net/fa/archive/question/fa53148/tmpl/component/printme/1 اسلام کوئست]