انتقل إلى المحتوى

الفرق بين المراجعتين لصفحة: «المعوذتان»

أُضيف ٥٬١٣٤ بايت ،  ٩ ديسمبر ٢٠١٨
لا يوجد ملخص تحرير
imported>S.j.mousavi
طلا ملخص تعديل
imported>Maytham
لا ملخص تعديل
سطر ١: سطر ١:
'''المعوّذتان''' اصطلاح يطلق على السور التي تبدأ بقوله تعالى : {قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ...} وهما سورتي :
{{قيد التطوير}}
 
'''مُعَوِّذَتَیْن''' (<small>دو پناهنده</small>)، به سوره‌های [[سوره فلق|فلق]] و [[سوره ناس|ناس]] می‌گویند که با «قُلْ اَعوذُ» شروع شده و متضمن [[تعویذ]] (<small>پناه‌بردن به خدا</small>) می‌باشند. به این دو سوره «مُشَقْشَقَتَیْن» نیز گفته می‌شود.
 
== دلیل نام‌گذاری==
از آن‌جا که دو سوره ناس و فلق با عبارت «قُلْ اَعوذُ» آغاز می‌شود و نام دیگر آن‌ها مُعَوّذه است، آن را معوذتین یعنی دو معوذه می‌گویند. [[ابن شهر آشوب]] می‌گوید که در اکثر تفاسیر وارد شده که [[پیامبر اکرم]](ص) [[حسنین]] را به دو سوره قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ تعویذ می‌کرد، به این سبب آن دو سوره را معوّذتین نامیدند.<ref>ابن شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۳۸۴.</ref>
 
==نزول یک‌باره==
طبق [[حدیث|روایتی]] که [[عقبة بن عامر]] از [[پیامبر(ص)]] نقل کرده، معوذتین با هم و یکجا نازل شده‌اند. پیامبر(ص) فرمودند: «‌امشب دو [[سوره]] بر من نازل کردند که مثل آن ندیده‌ام یعنی معوذتین‌» <ref>تفسیر ابوالفتوح رازی، ج۲۰، ص۴۷۱ به نقل از خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۲۱۲۳.</ref>. [[سیوطی]] هم که به همین قول معتقد بوده گفته این دو سوره [[سوره‌های مدنی|مدنی]] هستند و در قصه سحر [[لبید بن اعصم]] -همانطور که [[احمد بن حسین بیهقی|بیهقی]] در [[دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشریعة (کتاب) |دلائل النبوة]] نوشته- نازل شده است<ref>الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۴و۳۷ به نقل از خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۲۱۲۳.</ref>.
 
==زمان و وجه نزول==
[[علی بن ابراهیم قمی]] در تفسیرش روایتی از [[امام صادق (ع)]]، و [[سید هاشم بحرانی]] در [[تفسیر برهان]] به نقل از [[فضیل بن یسار]] روایتی از [[امام باقر (ع)]] نقل کرده‌اند که: پیامبر (ص) مریض شدند و تب ایشان شدت پیدا کرد. پس [[جبرئیل]] و ([[میکائیل]]) این دو سوره را برای شفای آن حضرت (ص) نازل کردند (<small>جبرئیل به قرائت سوره فلق و میکائیل به قرائت سوره ناس در پایین پای آن حضرت برای شفا متوسل شدند.</small>)<ref>تفسیر قمی، ج۲، ص۴۵۰؛ تفسیر البرهان، ج۴، ص۵۳۱ به نقل از خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۲۱۲۳.</ref>
 
==مُشَقشَقتین==
شقشقه به معنی کلامی است که در مواقع حساس از زبان انسان صادر می‌شود. چون انسان در مواقع احساس خطر این سوره را می‌خواند تا پناه و نجات یابد این سوره را مشقشقه نام نهاده‌ اند. مجموع ناس و فلق را «مشقشقتین» هم می‌نامند.<ref>نک: خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۷۱-۱۲۷۲</ref>
==پانویس==
{{پانویس2}}
==منبع==
*خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، تهران، دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش.
* ابن شهر آشوب مازندرانی، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب، قم، علامه، ۱۳۷۹ق.
{{قرآن کریم}}
 
[[ar:المعوذتان]]
[[en:Mu’awwidhatayn]]
[[tr:Muavvizeteyn]]
[[ur:معوذتین]]
[[id:Mu'awwidzatain]]
 
<onlyinclude>{{درجه‌بندی
| پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| جعبه اطلاعات = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد
| عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد
| ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد
| رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->دارد
| کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->ندارد
| استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| جانبداری = <!--دارد، ندارد-->ندارد
| رسا بودن = <!--ندارد، دارد-->دارد
| جامعیت = <!--ندارد، دارد-->دارد
| زیاده‌نویسی = <!--دارد، ندارد-->ندارد
| تاریخ خوبیدگی =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}-->
| تاریخ برتر شدن =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}-->
| توضیحات =
}}</onlyinclude>
 


* [[سورة الفلق]]
* [[سورة الناس]]




مستخدم مجهول